کفار به عهد و میثاق خود پایبند نیستند | با پیمان شکنان باید مبارزه کرد

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری رسا، دومین کنفرانس بین المللی حقوق بشر آمریکایی از دیدگاه مقام معظم رهبری با محوریت " تروریسم دولتی امریکا و انتقام سخت "، امروز سه شنبه در سالن همایش های لانه جاسوسی سابق آمریکا با پیام تصویری حضرت آیت الله جواد آملی و با حضور خانواده شهید حاج قاسم سلیمانی و حاج ابومهدی المهندس و همرزمان شهیدشان شهید طارمی، شهید مظفری نیا، شهید زمانی نیا و شهید پور جعفری و تجلیل از خانواده این شهدا در تهران برگزار شد.

حضرت آیت الله جواد آملی  در پیام خود به این کنفرانس بیان داشت: قرآن کریم درباره کفار فرمود اگر ما با آنها می‌جنگیم محوری اصلی‌اش آن است که آنها به هیچ تعهّدی و به هیچ حقی از حقوق بشر معتقد نیستند  ﴿قاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ إِنَّهُمْ لا أَیْمانَ لَهُمْ﴾[12] با رهبران کفر مبارزه کنید برای اینکه اینها هیچ امضایی هیچ عهدنامه‌ای هیچ میثاقی هیچ روابطی در بین ملل امضا نمی‌کنند و به رسمیت نمی‌شناسند ﴿قاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ إِنَّهُمْ لا أَیْمانَ لَهُمْ﴾ نه «لا إیمان لهم» نفرمود چون کفر دارند مبارزه کنید فرمود چون امضایشان محترم نمی‌شمارند به عهدشان وفادار نیستند به میثاقشان متعهد نیستند با آنها مبارزه کنید.

متن کامل پیام به شرح زیر است:

أعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

«الحمد لله ربّ العالمین و صلّی الله علی جمیع الأنبیاء و المرسلین و الأئمة الهداة المهدیین سیما خاتم الأنبیاء و خاتم الأوصیاء علیهما آلاف التّحیة و الثّناء بهم تولّی و من أعدائهم نتبرّء إلی الله».

مقدم شما فرهیختگان صاحب‌نظران حوزه و دانشگاه و علاقمندان به حقوق بشر را گرامی می‌داریم. روح مطهر سپهبد عزیز و گران‌قدرمان مرحوم حاج قاسم سلیمانی(رضوان الله تعالی علیه) و همه شهدای اسلام را ارج می‌نهیم. از ذات أقدس الهی مسئلت می‌کنیم آنچه خیر و صلاح و فلاح بشریت است به دست رهبران الهی و امت اسلامی عملی بفرماید.

موضوع بحث که جریان حقوق بشر است اصل این مطلب را، هم قرآن کریم مبتکراً ارائه کرده است و هم به دیگران آموخت که انسان جهانی فکر کند گرچه در منطقه خاص به سر می‌برد اگر بخواهد در همان منطقه خاص راحت باشد در امنیت و امانت باشد باید جهانی فکر کند فضل و فلاح جهان را طلب کند زیرا قرآن حیات طیب را به جامعه آموخت، اولاً؛ و حیات طیب را در گرو امنیت و امانت جهانی دانست، ثانیاً؛ و انسان را تافته جدابافته از سایرین نمی‌داند، ثالثاً؛ و کلّ جهان را یک خانه و یک محوطه مخصوص می‌داند، رابعاً.

مستحضرید که بخش وسیعی از آیات مکه در همان اوایل بعثت نازل شد بخش مهم آیاتی که در اوایل بعثت نازل شد درباره حقوق بشر است. سوره مبارکه «مدّثّر» که در اوایل بعثت در مکه نازل شد سه بار کلمه بشر در آن سوره آمده است یکبار حرف اتاق فکر کفر و ضلالت است دو بار کلام الهی است آنها فکر کردند که درباره قرآن کریم چه بگویند و چه ببافند؟ اتاق فکری تشکیل دادند که ولید و امثال ولید مسئول اتاق فکر بودند ﴿إِنَّهُ فَكَّرَ وَ قَدَّرَ ٭ فَقُتِلَ كَیْفَ قَدَّرَ﴾[1] فکر کردند که درباره قرآن چه بگویند؟ گرچه برخی‌ها او را کهانت، شعر، سحر و مانند آن پنداشتند و دروغ بافتند اما به هر حال اینها تصمیم گرفتند که درباره قرآن چه بگویند قرآن مدّعی دو رسالت بود فرمود یک سفیری از طرف آسمان الهی به زمین آمد به نام جبرئیل(سلام الله علیه) که ﴿نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الأمِینُ ٭ عَلَی قَلْبِكَ﴾[2] یک سفیر و رسولی هم در زمین آن وحی را دریافت کرد که از او به عنوان مهبط وحی یاد می‌شود یعنی رسول الهی پیغمبر(علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) این دو سفارت و رسالت را در آغاز بعثت ذات أقدس الهی در سور مکی تبیین کرد.

محصول اتاق فکر مشرکان این بود ﴿إِنْ هذا إِلاَّ قَوْلُ الْبَشَر﴾[3] در سوره «مدّثّر» است یعنی نه رسالت آسمانی است نه سفارت زمینی، نه در زمین کسی به نام رسول است نه از آسمان کسی سفیر الهی است تا پیامی بیاورد این قول بشر و حرف یک انسان عادی است. در همان سوره مبارکه «مدّثّر» دو بار ذات أقدس الهی بعد از چند آیه این مضمون‌ها را ذکر کرد: ﴿مَا هِیَ إِلاّ ذِكْرَی لِلْبَشَر﴾[4] ﴿نَذیراً لِلْبَشَر﴾[5] این حقوق بشر است برای تبشیر بشریت است برای انذار بشریت است بشریت به حق و عدل تبشیر کرده است به ظلم و فساد انذار کرده است و این نذیر بشر است ﴿ذِكْری‏ لِلْبَشَر﴾ است چه اینکه در سوره مبارکه «فرقان» هم فرمود: برای همه جهان است.[6]

این متن است این متن را در بخشی از آیات مکی و در بخشی از آیات مدنی تفسیر کرد تبیین کرد فرمود در سه بخش جهان دارد به سر می‌برد که این بخش‌های سه‌گانه به منزله اعضای یک پیکر هستند یک بخشی به عنوان قلمرو اسلام است ﴿یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا﴾[7] خطاب به مسلمین و مانند آن که برنامه‌های خاص دارند مطافی دارند معبدی دارند قبله‌ای دارند و مانند آن بخش دیگر مربوط به منطقه‌ای است بخش اول مربوط به ملی و محلی بود بخش دوم مربوط به منطقه‌ای است که برای موحدان عالَم است آنها که قائل به توحید هستند قائل به وحی‌اند قائل به نبوت‌اند قائل به معاد هستند کتابی دارند شریعتی دارند و مانند آن مانند کلیمی‌ها مسیحی‌ها و مانند آن، این بخش دوم منطقه‌ای است با بخش اول که ملی و محلی است هماهنگ شده است آیات مربوط به منطقه‌ای با آیات مربوط به ملی و محلی کاملاً هماهنگ است رهبری‌هایی که نسبت به اعم از مسلمین و موحدان دیگر می‌کند هماهنگ است.

بخش سوم بخش بین‌المللی است که کاری به توحید و الحاد، شرک و کفر و امثال آن ندارد موحد و مشرک، ملحد و موحد همه در این برنامه شریک هستند اینکه می‌فرماید: ﴿یَا أَیُّهَا النَّاسُ﴾،[8] اینکه می‌فرماید: ﴿لاَ تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْیَاءَهُمْ﴾،[9] اینکه می‌فرماید: ﴿نَذیراً لِلْبَشَر﴾، اینکه می‌فرماید: ﴿ذِكْری‏ لِلْبَشَر﴾، اینکه می‌فرماید: ﴿وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلاَّ كَافَّةً لِلنَّاس﴾،[10] اینکه می‌فرماید جوامع بشری، آنکه بشر است این حرف‌ها به سود اوست و رهبری دنیا و آخرت او را به عهده دارد اینها حقوق بشر و وجود مبارک پیغمبر(علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) با اینکه ستم‌های فراوانی از مشرکین حجاز و غیر حجاز دیده است از یهود مدینه و امثال آنها دیده است در سیرت و صرورت و سنّت آن حضرت این چنین آمده است که «مَا بَیَّتَ رَسُولُ اللَّهِ(صلّی الله علیه و آله و سلّم) عَدُوّاً قَطُّ»؛[11] جزء کارهای قطعی پیغمبر است که اصلاً نکرده است و آن این است که نسبت به هیچ کافری شبانه حمله نکرده است. آنچه ترامپ مغامر کافر نسبت به این عزیز ما انجام داد شبانه او را ترور کرد این با هیچ مکتبی با هیچ منطقی هماهنگ نیست. اسلام نسبت به هیچ کافری هیچ مشرکی و هیچ ملحدی چنین دستوری در صدر اسلام نداد حضرت رسول(علیه و علی آله آلاف التّحیة و الثناء) در سیرت آن حضرت تثبیت شده است که فرمود: «مَا بَیَّتَ رَسُولُ اللَّهِ(صلّی الله علیه و آله و سلّم) عَدُوّاً قَطُّ» با اینکه بی‌مهری‌های فراوانی از مشرکان حجاز دید از کفار مکه رنج‌ها دید کشته‌ها از آنها به یاد دارد شهدا از آنها به یاد دارد مجروحین و جانبازها از آنها به یاد دارد به هیچ کافری شبانه حمله نکرده است «مَا بَیَّتَ رَسُولُ اللَّهِ(صلّی الله علیه و آله و سلّم) عَدُوّاً قَطُّ».

مستحضرید این آیه از یک کلمه‌ای که جامع‌ترین مفهوم‌های الفاظ را به همراه دارد نازل شده است فرمود: ﴿لاَ تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْیَاءَهُمْ﴾ فرمود با کسی تعهّد بستید میثاق بستید با هیچ کسی بدرفتاری نکنید که میثاق بستید حق کسی را ضایع نکنید هیچ مفهومی از مفهوم شیء جامع‌تر نیست، اولاً؛ وقتی هم جمع بسته شد می‌شود اشیاء، ثانیاً؛ فرمود هیچ حقی از هیچ کسی ضایع نکنید مگر اینکه خود او حق خودش را از بین ببرد. درباره کفار فرمود اگر با آنها ما می‌جنگیم محوری اصلی‌اش آن است که آنها به هیچ تعهّدی به هیچ حقی از حقوق بشر معتقد نیستند فرمود: ﴿قاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ إِنَّهُمْ لا أَیْمانَ لَهُمْ﴾[12] با رهبران کفر مبارزه کنید برای اینکه اینها هیچ امضایی هیچ عهدنامه‌ای هیچ میثاقی هیچ روابطی در بین ملل امضا نمی‌کنند و به رسمیت نمی‌شناسند ﴿قاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ إِنَّهُمْ لا أَیْمانَ لَهُمْ﴾ نه «لا إیمان لهم» نفرمود چون کفر دارند مبارزه کنید فرمود چون امضایشان محترم نمی‌شمارند به عهدشان وفادار نیستند به میثاقشان متعهد نیستند با آنها مبارزه کنید.

امیدواریم این بحث‌های دقیق و عمیق حقوق بشر اسلامی که عده‌ای متولّی آن شدند و تلاش و کوشش آنها مقدس و محترم است روزی در جوامع بشری اثر بگذارد که بشر ولو مسلمان هم نباشد آن رادمردی و تعهد و وفاداری به میثاق بین‌الملل را محترم بشمارد.

من مجدّداً مقدم همه شما فرهیختگان حوزوی و دانشگاهی را گرامی می‌دارم از ذات أقدس الهی مسئلت می‌کنیم که نظام ما رهبر ما مراجع ما حوزه و دانشگاه ما دولت و ملت و مملکت ما را در سایه ولیّ‌ خود حفظ بفرماید! روح مطهر امام راحل و شهدا مخصوصاً این شهید گران‌قدر و عزیز سپهبد حاج قاسم سلیمانی(رضوان الله تعالی علیه و علیهم) را با انبیا و اولیا محشور بفرماید! و هر خطری که هست به استکبار و صهیونیسم برگرداند! و این نظام را تا ظهور صاحب اصلی خود از هر گزندی محافظت بفرماید!

«غفر الله لنا و لکم و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته»

پاورقی:

[1]. سوره مدثر, آیات 18 و 19.

[2]. سوره شعراء, آیات193 و 194.

[3]. سوره مدثر, آیه 25.

[4]. سوره مدثر، آیه31.

[5]. سوره مدثر، آیه36.

[6]. سوره فرقان, آیه1؛ ﴿لِلْعالَمینَ نَذیراً﴾.

[7]. سوره بقره، آیات104و153و172و... .

[8]. سوره فاطر, آیه15؛ سوره بقره، آیات21، 28؛ سوره نساء، آیه1 و... .

[9]. سوره أعراف، آیه85.

[10]. سوره سبأ، آیه28.

[11]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج‏5، ص28.

[12]. سوره توبه، آیه12.